Met een traan, maar vooral met een lach terugkijken op 10 jaar ondernemerschap.

10 jaar geleden had ik maar één droom.
De droom om er weer bij te horen.
Om weer iets te betekenen.
Voor mezelf.
Voor mijn gezin.
En voor anderen.
Ik was klaar met achter de geraniums zitten.
Met rondje Montferlandse bossen.
Aan de arm van mijn ouders.
Ik wilde weer betekenis geven aan mijn eigen leven.
En aan het leven van anderen.
Bij mij was het misgegaan.
Dit moest anderen niet overkomen.

De ziekte van Ménière heeft mijn leven 13 jaar geleden stilgelegd.
Letterlijk en figuurlijk.
Ik heb 3 jaar niet kunnen werken.
Wel geprobeerd hoor, maar het ging telkens mis.
Ik kreeg het weer en lag uren met mijn hoofd op het bureau bij de werkgever omdat ik mijn evenwicht kwijt was.
Uren zat ik in een denkbeeldige draaimolen.
Deze ging zo hard dat ik er echt misselijk van werd en bleef overgeven.
Ik was dan zo ziek dat ik niet naar huis kon komen, maar ter plekke moest wachten totdat het over was.
Dit kon ik een werkgever toch niet aandoen?
Een werknemer die regelmatig een terugval kon krijgen.
Het moest wat anders worden.
Een werkgever zat namelijk in mijn ogen niet op mij te wachten.
Maar wie dan wel.

Ik besloot mijn eigen bedrijf op te zetten.
Mijn begeleider van het UWV schrok in eerste instantie wel even.
Jij? Nu? “Je bent nog ziek”, waren zijn woorden.
Ook mijn ouders begrepen het in eerste instantie niet.
“Zou je dat wel doen? Is het wel verstandig?”
Snap ik hoor. maar ik was vastberaden.
Achter de geraniums zitten maakte mij niet beter. Ik voelde me zelfs eenzaam.

Op 1 oktober 2008 zat ik dan ook, met trillende knietjes, bij de KvK.
Samen met Joan, mijn man.
Die mij door dik en dun steunde, en nog steeds.
Ik schreef me in met 2Join Management- & Office Support.
Ik ging ondernemers helpen bij hun werk.
Op kantoor, maar vooral op afstand.
Maar bovenal wilde ik ondernemers bewust maken dat zij het niet langer alleen moesten doen.
Dat zij werkzaamheden moesten uitbesteden.
Dat zij niet langer moesten rennen en vliegen.
Maar bewust om moesten gaan met hun tijd en energie.
Want, ik was ziek geworden.
Zij konden dit nog voorkomen.

10 jaar later kan ik zeggen dat de stap naar eigen ondernemer voor mij de gouden zet was.
Al waren de eerste jaren pittig.
Want lang heb ik nog last gehad van Ménière klachten.
Kon ik de auto niet instappen, omdat ik onzeker was.
Had ik angstaanvallen.
Ik zou toch geen aanval krijgen bij een klant.
Of onderweg.

Het was een lastige start.
Met vallen en opstaan.
Met ups and downs.
Met momenten van twijfel.
En successen.
Maar het was zo de moeite waard.
Iedere dag, iedere minuut.
En nog.

Ik geniet van de reis. Van het ondernemerschap. Van mijn vrijheid.
En de dromen die ik weer heb.
De verdere groei van Bureau 2Join.